สภาพภูมิอากาศของโลกมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ตั้งแต่การระเบิดของภูเขาไฟทั่วโลกไปจนถึงยุคน้ำแข็งที่เย็นลงของดาวเคราะห์ และการเปลี่ยนแปลงอย่างมากของรังสีดวงอาทิตย์ และถึงกระนั้นชีวิตในช่วง 3.7 พันล้านปีที่ผ่านมาก็ยังคงเต้นต่อไป
ขณะนี้ การศึกษาที่ได้รับการสนับสนุนจากมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติสหรัฐอเมริกาโดยนักวิจัยของ MIT ใน Science Advances ยืนยันว่าดาวเคราะห์มีกลไก “การป้อนกลับที่เสถียร” ซึ่งทำหน้าที่ดึงสภาพอากาศกลับมาจากขอบโลกเป็นเวลาหลายแสนปี เพื่อรักษาอุณหภูมิโลกให้คงที่ , ระยะอยู่อาศัย.
มันทำสิ่งนี้สำเร็จได้อย่างไร? กลไกที่เป็นไปได้คือ “การผุกร่อนของซิลิเกต” ซึ่งเป็นกระบวนการทางธรณีวิทยาที่การสึกกร่อนของหินซิลิเกตอย่างช้าๆ และสม่ำเสมอนั้นเกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาเคมีที่ดึงก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ออกจากชั้นบรรยากาศและลงสู่ตะกอนในมหาสมุทรในที่สุด ซึ่งก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จะรวมตัวอยู่ในหินตะกอน
นักวิทยาศาสตร์สงสัยมานานแล้วว่าการผุกร่อนของซิลิเกตมีบทบาทสำคัญในการควบคุมวัฏจักรคาร์บอนของโลก กลไกการผุกร่อนของซิลิเกตสามารถให้แรงคงที่ทางธรณีวิทยาในการควบคุมคาร์บอนไดออกไซด์และอุณหภูมิโลก แต่ไม่เคยมีหลักฐานโดยตรงสำหรับการดำเนินการอย่างต่อเนื่องของความคิดเห็นดังกล่าว จนถึงขณะนี้
การค้นพบใหม่นี้อิงจากการศึกษาข้อมูลภูมิอากาศในยุคดึกดำบรรพ์ที่บันทึกการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิโลกโดยเฉลี่ยในช่วง 66 ล้านปีที่ผ่านมา ทีมงานของ MIT ใช้การวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์เพื่อดูว่าข้อมูลดังกล่าวเปิดเผยลักษณะรูปแบบใดๆ ของปรากฏการณ์ที่เสถียรซึ่งควบคุมอุณหภูมิโลกในช่วงเวลาทางธรณีวิทยาหรือไม่
พวกเขาพบว่าแท้จริงแล้วดูเหมือนจะมีรูปแบบที่สอดคล้องกันซึ่งการแกว่งตัวของอุณหภูมิของโลกจะลดต่ำลงในช่วงเวลาหลายแสนปี ระยะเวลาของผลกระทบนี้เหมือนกับระยะเวลาที่คาดการณ์ว่าสภาพอากาศแบบซิลิเกตจะเกิดขึ้น
ผลลัพธ์นี้เป็นข้อมูลแรกที่ใช้ข้อมูลจริงเพื่อยืนยันการมีอยู่ของข้อมูลป้อนกลับที่เสถียร ซึ่งกลไกนี้น่าจะเป็นการผุกร่อนของซิลิเกต ข้อมูลย้อนกลับที่มีเสถียรภาพนี้จะอธิบายว่าโลกยังคงอยู่อาศัยได้อย่างไรผ่านเหตุการณ์สภาพอากาศที่น่าทึ่งในอดีตทางธรณีวิทยา
Dan McCorkle ผู้อำนวยการโครงการของ Division of Ocean Sciences ของ NSF กล่าวว่า “การศึกษานี้รวมการสร้างแบบจำลองระบบเข้ากับข้อมูลบรรพชีวินวิทยาเพื่อสำรวจความแปรผันของอุณหภูมิพื้นผิวโลกในช่วงเวลาต่างๆ “ผลที่ได้ให้การยืนยันที่น่าสนใจเกี่ยวกับบทบาทที่เชื่อมโยงกันของปฏิกิริยาการผุกร่อนและการตกตะกอนในมหาสมุทร ซึ่งมีอิทธิพลต่ออุณหภูมิพื้นผิวโลกในระยะยาว”
